சாவே வா!
சாவே வா!
தாங்க முடியாச் சுமைகளை நானிங்கே
தாங்க முடியா வயதினிலே தந்துவிட்டான்!
தாங்க முடியவில்லை! ஏங்கித்
தவிக்கின்றேன்!
வான்பார்த்து வாழ்கிறேன் நான்.
வாவென்றால் வந்திடுமா? நிம்மதியைத் தந்திடுமா?
பூனை எலியை உண்பதற்கு முன்னாலே
ஓடவிட்டுப் பார்க்குமாம் வக்கிர மாகத்தான்!
ஓடவிட்டுப் பார்க்கிறதே வாழ்வு.
மதுரை பாபாராஜ்
0 Comments:
Post a Comment
<< Home