18.வெஃகாமை

 குறளுக்குக் குறள்வடிவில் கருத்து

18.வெஃகாமை

குறள் 171:

நடுவின்றி நன்பொருள் வெஃகிற் குடிபொன்றிக்

குற்றமும் ஆங்கே தருமென்றார் அய்யன்!

பிறரின் பொருளைக் கவர்ந்தால் குடும்பம்

அழியும்! பெருகிவரும் தீது.

குறள் 172:

படுபயன் வெஃகிப் பழிப்படுவ செய்யார்

நடுவன்மை நாணு பவரென்றார் அய்யன்!

கவர்தல் பழிச்செயல் என்றேதான் அஞ்சித்

தவிர்ப்பார் நீதிமான் இங்கு.

குறள் 173:

சிற்றின்பம் வெஃகி யறனல்ல செய்யாரே

மற்றின்பம் வேண்டு பவரென்றார் வள்ளுவர்!

இன்பம் கிடைக்கிற( து)  என்றே அறம்பிறழ்ந்து

பண்புள்ளோர் ஏற்கமாட்டார்  கூறு.

குறள் 174:

இலமென்று வெஃகுதல் செய்யார் புலம்வென்ற

புன்மையில் காட்சி யவரென்றார் அய்யன்!

புலனடக்கம் கொண்டோர் வறுமையில் கூட

பிறர்பொருள் நாடமாட்டார் கூறு.

குறள் 175:

அஃகி யகன்ற அறிவென்னாம் யார்மாட்டும்

வெஃகி வெறிய செயின் வள்ளுவர்!

மற்றவர்க் குள்ள பொருளைப் பகுத்தறிவு

பெற்றோர் கவரமாட்டார்  கூறு.

குறள் 176:

அருள்வெஃகி யாற்றின்கண் நின்றான் பொருள்வெஃகிப்

பொல்லாத சூழக் கெடுமென்றார் அய்யன்!

அருள்நாடும் இல்லறத்தான் மாற்றான் பொருளைக்

கவர்ந்தால் அழிந்திடுவான் காண்.

குறள் 177:

வேண்டற்க வெஃகியாம் ஆக்கம் விளைவயின்

மாண்டற் கரிதாம் பயனென்றார் வள்ளுவர்!

மாற்றார் பொருளைக் கவர்ந்து வளம்பெற்றால்

அப்பயன் தீமை தரும்.

குறள் 178:

அஃகாமை செல்வத்திற் கியாதெனின் வெஃகாமை

வேண்டும் பிறன்கைப் பொருளென்றார் வள்ளுவர்!

தன்செல்வம் குன்றா திருக்கப் பிறர்பொருளை

என்றும் கவராமல் வாழ்.

குறள் 179:

அறனறிந்து வெஃகா அறிவுடையார்ச் சேருந்

திறனறிந் தாங்கே திருவென்றார் அய்யன்!

பிறர்பொருள்மேல் ஆசையற்ற பண்பே அறமாம்!

அவர்நாடி செல்வம் வரும்.

குறள் 180:

இறலீனும் எண்ணாது வெஃகின் விறலீனும்

வேண்டாமை யென்னுஞ் செருக்கஎன்றார் அய்யன்!

பிறர்பொருள் ஆசை அழிவு! ஆசை

புறக்கணித்துச் சேர்த்தால் வளம்.

மதுரை பாபாராஜ்