24 புகழ்

 குறள்களுக்குக் குறள்வடிவில் கருத்து

24 புகழ்

குறள் 231:

ஈத லிசைபட வாழ்தல் அதுவல்ல

தூதிய மில்லை உயிர்க்கு.

ஏழைக் குதவவேண்டும்! அந்தப் புகழொன்றே

வாழ்வின் பயனாகும் இங்கு.

குறள் 232:

உரைப்பா ருரைப்பவை யெல்லாம் இரப்பார்க்கொன்

றீவார்மேல் நிற்கும் புகழ்.

ஒருவரைப் போற்றுவதே ஏழைக் குதவும்

புகழ்பெற்ற காரணத்தால் தான்.

குறள் 233:

ஒன்றா உலகத் துயர்ந்த புகழல்லாற்

பொன்றாது நிற்பதொன் றில்.

மண்ணுலகில் என்றும் நிலைத்திருக்கும்

பண்பாய்த்

திகழ்தல் புகழ்மட்டுந் தான்.

குறள் 234:

நிலவரை நீள்புகழ் ஆற்றின் புலவரைப்

போற்றாது புத்தே ளுலகு.

வருமுலகு கூட அறிஞரை விட்டுப்

பொதுநலத் தொண்டர் புகழையே போற்றும்!

பொதுநலத் தொண்டே புகழ்.

குறள் 235:

நத்தம்போல் கேடும் உளதாகுஞ் சாக்காடும்

வித்தகர்க் கல்லால் அரிது.

நற்புகழைத் தொண்டுகளால் ஈட்டி அறிஞர்கள்

செத்தபின்பும் பேசப் படும்.

குறள் 236:

தோன்றின் புகழோடு தோன்றுக அஃதிலார்

தோன்றலின் தோன்றாமை நன்று.

தேர்ந்தெடுத்தால் அத்துறை வல்லுநராய் ஆகவேண்டும்!

ஆர்வமில்லை,நாடாமை நன்று.

குறள் 237:

புகழ்பட வாழாதார் தந்நோவார் தம்மை

இகழ்வாரை நோவ தெவன்.

புகழ்வர வில்லையெனில் நோகவேண்டும் தன்னை!

இகழ்வோரைச் சாடுவதேன்? சொல்.

குறள் 238:

வசையென்ப வையத்தார்க் கெல்லாம் இசையென்னும்

எச்சம் பெறாஅ விடின்.

தனக்குப் பிறகுமிங்கே நிற்கும் புகழை

மனிதன் பெறவில்லை என்றாலோ வாழ்வைப்

பழியென்று சொல்லும் உலகு.

குறள் 239:

வசையிலா வண்பயன் குன்றும் இசையிலா

யாக்கை பொறுத்த நிலம்.

புகழற்ற யாக்கை  சுமந்த நிலமோ

விளைச்சலற்ற வெற்றுத் தரிசு.

240

வசையொழிய வாழ்வாரே வாழ்வார் இசையொழிய

வாழ்வாரே வாழா தவர்.

பழியற்ற வாழ்க்கையே வாழ்க்கை, புகழின்

ஒளியற்ற வாழ்க்கை இருள்.