25 அருளுடைமை

 

குறள்களுக்குக் குறள்வடிவில் கருத்து

25 அருளுடைமை

குறள் 241:

அருட்செல்வஞ் செல்வத்துள் செல்வம் பொருட்செல்வம்

பூரியார் கண்ணு முள்.

பெருஞ்செல்வம் கீழோ ரிடத்திலும் உண்டு!

அருட்செல்வம் ஒன்றே சிறப்பு.

குறள் 242:

நல்லாற்றான் நாடி யருளாள்க பல்லாற்றால்

தேரினும் அஃதே துணை.

பல்வழியில்  ஆய்ந்தாலும் வாழ்வில் அருளுடைமை 

நல்லதுணை என்றே சொல்.

குறள் 243:

அருள்சேர்ந்த நெஞ்சினார்க் கில்லை இருள்சேர்ந்த

இன்னா உலகம் புகல்.

அருள்மனம்  கொண்டோர் அறியாமைத் துன்ப

இருளுலகில் வாழமாட்டார் சொல்.

குறள் 244:

மன்னுயி ரோம்பி அருளாள்வாற் கில்லென்ப

தன்னுயி ரஞ்சும் வினை.

இங்கே உயிரினத்தைக் காக்கும்  கருணைகொண்டோர் 

தன்னுயி ரஞ்சமாட்டார் சாற்று..

குறள் 245:

அல்லல் அருளாள்வார்க் கில்லை வளிவழங்கு

மல்லன்மா ஞாலங் கரி.

துன்பம் அருளுடையார்க் கில்லை! காற்றுலாவும்

மண்ணுலகே சான்று நமக்கு

குறள் 246:

பொருள்நீங்கிப் பொச்சாந்தா ரென்பர் அருள்நீங்கி

அல்லவை செய்தொழுகு வார்.

அருளற்றுத் தீமை புரிந்தோர் 

கடமை,

பொருளை  மறந்தோராம்  கூறு.

குறள் 247:

அருளில்லார்க் கவ்வுலகம் இல்லை பொருளில்லார்க்

கிவ்வுலகம் இல்லாகி யாங்கு.

பொருளில்லை இல்லறம் இல்லை! கருணை

பெருகாத் துறவறம் வீண்.

குறள் 248:

பொருளற்றார் பூப்ப ரொருகால் அருளற்றார்

அற்றார்மற் றாதல் அரிது.

பொருளிழந்தால் மீண்டுவர வாய்ப்பிருக்கும்!  ஆனால்

அருளிழந்தால் வாய்ப்பில்லை சொல்.

குறள் 249:

தெருளாதான் மெய்ப்பொருள் கண்டற்றால் தேரின்

அருளாதான் செய்யும் அறம்.

அறிவற்றோன் நூற்பொருள் காணான்! அதுபோல்

நெறியற்றோன் போற்றும் அறம்.

குறள் 250:

வலியார்முன் தன்னை நினைக்கதான் தன்னின்

மெலியார்மேற் செல்லு மிடத்து.

எளியோரைத் துன்புறுத்தும் நேரத்தில்

நம்மை

வலியோர் வதைப்பதை எண்ணு.