9. விருந்தோம்பல்

குறளுக்குக்  குறள்வடிவில் கருத்து

9. விருந்தோம்பல்

குறள் 81:

இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி

வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டென்ளார் அய்யன்!

விருந்தினரைப் பேணி உதவும் பொருட்டே 

பொருள்சேர்க்கும் இல்லறமாம் கூறு.

குறள் 82:

விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா

மருந்தெனினும் வேண்டற்பாற் றன்றென்றார் அய்யன்!

விருந்தினர் காத்திருக்க தான்மட்டும் உண்ணல்

அமிழ்தெனினும் நாம்தவிர்த்தல் பண்பு.

குறள் 83:

வருவிருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை

பருவந்து பாழ்படுதல் இன்றென்றார் அய்யன்!

விருந்தினரைப் பேணுவதால் வாழ்க்கையைத்  துன்பம்

நெருக்கி அழிப்பதில்லை சாற்று.

குறள் 84:

அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து

நல்விருந் தோம்புவான் இல்லென்றார் அய்யன்!

அகம்மகிழ நாளும் விருந்தோம்பல் செய்யும்

அகம்நாடித் தங்கும் வளம்.

குறள் 85:

வித்தும் இடல்வேண்டும் கொல்லோ விருந்தோம்பி

மிச்சில் மிசைவான் புலமென்றார் வள்ளுவர்!

அன்பு  விருந்தினர் உண்டபின் 

உண்பவரின்

மண்விளையும் வித்திடாமல் தான்.

குறள் 86:

செல்விருந் தோம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான்

நல்விருந்து வானத் தவர்க்கென்றார் வள்ளுவர்!

வந்தவர் செல்ல வருவோர்க்குக்  காத்திருக்கும்

பண்பினை வாழ்த்தும் உலகு.

குறள் 87:

இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின்

துணைத்துணை வேள்விப் பயனென்றார் அய்யன்!

விருந்தினர்க் கேற்ற சிறப்பின் அளவே

விருந்தோம்பல் வேள்விப் பயன்.

குறள் 88:

பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி

வேள்வி தலைப்படா தாரென்றார் அய்யன்!

விருந்தோம்பல் வேள்விப் பயனைப் பெறாமல்

வளமிழந்தால் சோகத் துடிப்பு..

குறள் 89:

உடைமையுள் இன்மை விருந்தோம்பல் ஓம்பா

மடமை மடவார்கண் உண்டென்றார் அய்யன்!

விருந்தினரைப் போற்றாமல் செல்வம் படைத்தோர்

வறியோர் அறிவிலி யாம்.

குறள் 90:

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து

நோக்கக் குழையும் விருந்தஎன்றார் வள்ளுவர்!

வாடும் முகர்ந்தால் அனிச்சம்! விருந்தளிப்போர்

வேறுபட்டால் வாடும் விருந்து.

மதுரை பாபாராஜ்