இடுக்கண் களைவதே நட்பு!

அழகுப் பறவை இருந்தது!
அழகில் கர்வம் கொண்டது!
அருகில் மற்ற பறவைகள்
வருவதைக் கூட வெறுத்தது!

அழகாய் உள்ள பறவைகளை
மட.டும் நண்பர்கள் ஆக்கியது!
ஒருநாள் காகம் வந்தது
நண்பனாய் ஏற்க கெஞ்சியது!

காக்கா! உந்தன் அழகைப்பார்
எந்தன் அழகை சற்றேபார்!
அழகே இல்லா உன்னைநான்
நண்ப னாக்க முடியாது,!
என்றே சொல்லி விரட்டியது!
காகம் பாவம் வருந்தியது!

ஒருநாள் காட்டில் நோய்த்தொற்று
பரவத் தானே தொடங்கியது
அழகுப் பறவை நோயாலே
அழகை இழந்து வாடியது.

அழகிய நண்பர் எல்லோரும்
கொஞ்சம் கூட உதவவில்லை!
அழகுப் பறவை கெஞ்சியது
விலகிச் சென்று பறந்துவிட்டார்!

காகம் இதனைப் பார்த்தது
பறந்து வந்தே உதவியது
அல்லும் பகலும் கவனித்தே
அழகுப் பறவையைக் காத்தது!

நோயில்  இருந்து மீண்டவுடன்
அழகுப் பறவை காகத்திடம்
காகமே நீதான் என்நண்பன்
உந்தன் நட்பே மெய்யாகும்!

உடலின் அழகு அழகல்ல
மனதின் அழகே அழகாகும்
என்பதை நீதான் உணர்த்திவிட்டாய்!
என்றே சொல்லித் திருந்தியது!

மதுரை பாபாராஜ்