Seven ages of Man translation

 

The Seven Ages of Man

Speech from William Shakespeare’s As You Like It, Act II scene vii

Jaques:  All the world's a stage, 

    And all the men and women merely players: 

    They have their exits and their entrances; 

    And one man in his time plays many parts, 

    His acts being seven ages. At first the infant, 

    Mewling and puking in the nurse's arms. 

    And then the whining school-boy, with his satchel 

    And shining morning face, creeping like snail 

    Unwillingly to school. And then the lover, 

    Sighing like furnace, with a woeful ballad 

    Made to his mistress' eyebrow. Then a soldier, 

    Full of strange oaths and bearded like the pard, 

    Jealous in honour, sudden and quick in quarrel, 

    Seeking the bubble reputation 

    Even in the cannon's mouth. And then the justice, 

    In fair round belly with good capon lined, 

    With eyes severe and beard of formal cut, 

    Full of wise saws and modern instances; 

    And so he plays his part. The sixth age shifts 

    Into the lean and slipper'd pantaloon, 

    With spectacles on nose and pouch on side, 

    His youthful hose, well saved, a world too wide 

    For his shrunk shank; and his big manly voice, 

    Turning again toward childish treble, pipes 

    And whistles in his sound. Last scene of all, 

    That ends this strange eventful history, 

    Is second childishness and mere oblivion, 

    Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything.

The Seven Ages of Man

SHAKESPEARE

தமிழாக்கம் கவிதை வடிவில்!

உலகமே நாடக மேடையாம்! நாமோ

உலவும் நடிகர்கள்! உள்ளே வருவார்

வெளியிலே செல்வார்! பலவேடம் தாங்கி

ஒருவர் நடிப்பார் நடிப்பு.

அவர்நடிப்போ ஏழு நிலைகளாம் இங்கே!

முணங்கித் தவிக்கும் குழந்தைப் பருவம்!

சுணங்கிச் சுமக்கும் புத்தகப் பையை

சுமந்தேதான் நத்தைநடை போட்டு மனமோ

விருப்பின்றிச்  செல்கின்ற பள்ளிப் பருவம்!

இருபருவம் இப்படித்தான் இங்கு.

இளமைப் பருவம் பெருமூச்சில் ஏக்கம்!

உளம்நாடும் மங்கைப் புருவத்தைக் கூட

கவிதைக் கருவாக்க எண்ணும் பருவம்!

துடிக்கின்ற வீரனாக லட்சியங்கள் ஏந்தி

வெடிப்பான் சினத்திலே மற்றவரைக் கண்டு

பொறாமை உணர்ச்சிகள் பொங்க குமிழிப்

பெருமைக்கு சண்டையிடு வார்.

உலக அனுபவத்தில் வாழ்வதற்குத் 

தேவை

எதுவும் உணர்ந்தேதான் அதற்கேற்ப வாழும்

நடுநிலை வாழ்க்கைப் பருவம் இதுவே!

நிதானத்தைக் காட்டுகின்ற ஐந்து.

ஆறாம் பருவம் தொளதொள கால்சட்டை 

போடுவார்! கண்ணாடி போட்டே இளமையோ

நாளும் உதிர்ந்திருக்க நல்ல குரல்வளம்

போய்விடும்! மீண்டும் குழந்தை உளறல்தான்!

தேய்மான வாழ்க்கைதான் செப்பு.

ஏழாம் பருவம் இறுதிப் பருவந்தான்!

கோலம் மறதியை ஏந்திவர பல்போகும்!

பார்வையும் மங்கும்! சுவைமங்கும்! எல்லாமே

போய்விடும் நாமோ இறுதிப் பயணத்தின்

நாள்களை எண்ணுவோம் இங்கு.

மதுரை பாபாராஜ்

VOVCR:

நல்ல மொழிபெயர்ப்பு கவியாக்கம்..சாரம் குறையாமல் 

ஆங்கிலம் அருமை.. 

தமிழோ அதனினும் அருமையாக உள்ளத்தில் அமர்ந்து கொண்டது.. 

குமிழிப் பெருமை

மிகச்சிறந்த மொழி பெயர்ப்பு

துணைவியாரும் இரசித்தார்..