கலீல்கிப்ரான் கவிதை!
மொழியாக்கம் மதுரை பாபாராஜ்
ஆழியுடன் சேர்வதற்கு சற்றுமுன்னே ஆறிங்கே
ஆவி நடுங்க பயத்தால் பதறும்!
பயணித்த பாதையைப் பார்க்கிறது நின்றேதான்!
விண்தொடும் மாமலைகள் மற்றும் வளைந்துவந்த
மண்சாலை காடுகளை மற்றும் கிராமத்தை
எங்கோ கடந்துவந்த காட்சி நிழலாட
கண்முன்னே மாபெரும் ஆழி அலைகளுடன்!
எப்படியும் ஆறு நுழைந்தாக வேண்டுமே!
வேறு வழியே கிடையாது இங்கேதான்!
ஆறு திரும்பியோ செல்ல முடியாது!
யாரும் திரும்பியே செல்ல முடியாது!
வாழ்வில் நமக்கு முடியாது நிச்சயமாய்!
ஆழிக்குள் செல்கின்ற ஆபத்தை ஆறிங்கே
வேறுவழி இன்றி எடுக்கத்தான் வேண்டுமே!
ஏனென்றால் அப்போதே அச்சம் விலகிவிடும்!
ஏனென்றால் அங்கேதான் ஆறு அறிந்துகொள்ளும்!
ஆழிக்குள் தானோ மறைவதில்லை! ஆனால்தான்
ஆழியாக மாறுகிறேன் என்று.
மதுரை பாபாராஜ்
GHALIL GIBRAN POEM!
said that before entering the sea
a river trembles with fear.
She looks back at the path she has traveled,
from the peaks of the mountains,
the long winding road crossing forests and villages.
And in front of her,
she sees an ocean so vast,
that to enter
there seems nothing more than to disappear forever.
But there is no other way.
The river can not go back.
Nobody can go back.
To go back is impossible in existence.
The river needs to take the risk
of entering the ocean
because only then will fear disappear,
because that’s where the river will know
it’s not about disappearing into the ocean,
but of becoming the ocean.
நண்பரின் வாழ்த்து:
கிப்ரானின் கவிதையை
ஆங்கிலத்தில் படித்துவிட்டு
பாபாவின் மொழியாக்கத்தை தமிழில்
படிக்கிறதுபோது தெரிகிறது ...தமிழ் எவ்வளவு உயர்வான மொழி என்று!!
தெ.கி
தென்காசி கிருஷ்ணன்
The river wants to become the ocean itself
not to disappear
Super Poem
Super translation
Congrats
Ramu
ஆயிங்குடி
கரைப்பானும் கரைசலும் கரைவது போல ஆறு கடலில் கரைகிறது!பாபா தமிழிலும் கரைகிறது!
தீத்தாரப்பன்
தென்காசி